Kötüye kullanım skandalını açıklarken ve ele alırken, kilise hattı hayal kırıklığına uğratır – böylece sık sık duyarsınız. Bu lanet olası yargı abartılı. Ve potansiyel olarak yıkıcı. Köln Katedrali'nin bir Körfez devlet milyardere satılması daha iyi olur mu?
8 Mayıs'ta bir kaza ve çatlama duyulabilirdi. Aksi takdirde yaygın bir dernek zinciri ayrıldı: “Katolik Kilisesi – Cinsel İstismar” derneği. Eski Papa'nın ölümü ve yeni Papa'nın seçilmesiyle, Katolikler geçici olarak bu ülkedeki diğer yardımsever gözlerle bakıldı. Gündelik medial yaşamdan sadece bu kısa bir mola, kilisenin ne kadar acımasız olduğunu, aksi takdirde ürkütücü suçlara ne kadar azaltıldığını ve iddia edildiği gibi işlem görmediğini göstermektedir.
Gazetecilik Funfair Boksörleri Katoliklere Karşı
Kimseyi rahatsız eden şey, Almanya'da tam olarak bir katliam olmadığında, bir Hau-Den-Katholische-Lukas ruh hali yaygındır. Gazetecilik Funfair Boksörü Katolikleri bırakabilir. Evet, bazı piskoposluklarda neredeyse gazete editörlerinin kendi piskoposları veya kardinalleriyle şehvetli olduğu görülüyor.
Kilise bu farklılaştırılmış değerlendirme ve adil işleme feragatini hak etmiyor. Çünkü ülke çapında 20 milyon üyesi ve 800.000 çalışanı muhtemelen “istismarda olanlardan” biraz daha fazla. Ve “istismar kilisesi” nin uzun vadeli damgalanmasına sahip dini bir topluluk nedeniyle, hatta yıkımın “istismar kilisesini kapsayan”. Anketlerde Alman güveninin sadece yüzde onluğuna sahip olduğunuza şaşmamalı.
“Kötüye Kullanın Kilisesi”-bu katil derecede basit
Tabii ki, istismar bir lige ait, diyelim ki cadı yanıyor. Ve elbette, kilisesiyle uğraşmak söz konusu olduğunda her zaman (örneğin iletişimsel) hatalarla birlikte gelir. Kilise hakkında söyleyen sevgili yargılama anlaşılabilir – kurbanlardan gelmeleri şartıyla. Kilisenin “kare masa” grubu, “başarısızlık” etrafında kilisenin skandallarını suçladı. Onu kim suçlamak istedi? Bununla birlikte, halkın bu tür farklılaşmamış lanet kararlarını bire bir devralması anlaşılamaz.
Tüm tereddüt ve tereddüt nedeniyle, kilise ilk skandalların tanındığı 2010'dan beri dikkate değer bir rota ele aldı. Eğer hiç ise, o zaman bir istismar kilisesi değil, yolda bir istismar yönetimi kilisesidir.
Açıklama ve önleme durumunda, standartlar belirler
Bu yüzden eğitim söz konusu olduğunda kesinlikle tamamen başarısız olmadı. Karanlıktan Hellfeld'e ilk olarak 3677 kurbanı alan 2018 çalışması için dikkate değer 40.000 personel dosyası değerlendirildi. Katolik Kilisesi böylece standartlar belirledi. Bu, federal hükümetin cinsel istismarının işlenmesi için bağımsız komisyonu bile kabul ediyor. Ne yazık ki, Evanjelik Kilisesi yıllar sonra kendi istismar tarihini keşfetmeye başladığında çok geride kaldı. Ek olarak, 27 Katolik piskoposun hepsinde daha fazla çalışma yapılmıştır. “Tamamen örtbas” dan bahseden herkes hayal ederdi.
Önlemede toplam başarısızlık konuşulamaz. Kalıcı olarak geliştirilen “çerçeve düzeninin önlenmesi” ile Piskoposlar, şüpheli vakalarda zorunlu raporlama yolları, cinsel şiddet ve saldırı davranışları, risk analizleri, koruyucu kavramlar, kilise çalışanları için zorunlu kontrollerle, önleme memurları ve düşük eşli temaslar ile ülke çapında bir sistem kurmuşlardır.
Uzağa bak – Kutsal Ruh'a karşı günah
Kötüye kullanım şüphesiyle örtbas ve uzağa bakmak, Kutsal Ruh'a karşı günah ilan edildi. Bazı topluluklarda, bu bir uygulamada bir sorundur, ancak federal istismar memurunu bile doğrular, kilise, tüm eşzamanlı zorluklara rağmen, toplumun diğer alanlarında bir öncü olarak uğraşırken ve önlenirken ortaya çıktı. Aslında, günlük bakım, okul, spor ve her şeyden önce, ailenin (orada – bu arada – bekârlık yok) istismar vakaları da çok daha fazla.
Ve kulüp sporunda nispeten yüksek önleme standartları pek bulunamaz. Kötüye kullanım memuru ayrıca, yenileme komisyonlarının şimdi tüm piskoposluklarda dış ve ilgili danışma kurullarıyla birlikte çalıştığını değerlendiriyor.
Sanıklara karşı şüphe durumunda
Kilise bazen kurbanları tazminat ekmek kırıntıları ile yemekle suçlanır. “Açısal tablo” a göre, etkilenenler ortalama 19.000 avro aldı. Görünüşe göre “kiliseye mali hasarı sınırlamak” ile ilgili. Bu perişan bir motif gibi geliyor. Ama bu kötü bir şekilde değerlendirilecekti. Aslında, tazminatın yüksekliği şu anda ortalama 19.000 Euro'nun üzerindedir, çünkü sürekli artmaktadır. Yakında tekrar yetiştirilecek.
Buna ek olarak, Kilise, herkese istismarını makul bir şekilde gösterebilecek bir acı ve acı ödeyen “Tanınma Bağımsız Komisyonu” (UKA) ile tazminat için bir prosedür geliştirmiştir. Mahkemede sınav olmadan. Hızlı. Şüphe durumunda bile (dil üzerinde eritilmelidir: kilise her zaman bu kadar merkezi yasal ilkeyi “sanık için şüphe olması durumunda” iddia etmez).
Resim güçleri varlığı tehlikeye atabilir
Eğilimde, UKA şu anda karşılaştırılabilir durumlarda yemeklerin dayattığı yemeklerden daha düşük ağrı parası öder. Ve bazı durumlarda, davacının mahkemeden telafi etmek için bir davanın sınırlama döneminde de piskoposlar vardır (bu arada, çok popüler olan Kardinal Woelki'nin başpiskoposunda değil). Muhtemelen piskoposlar gerçekten maliyetleri kontrol altında tutmak istiyor. Ancak: Bu da anlaşılabilir – en azından 2023'ten beri. O zaman, bir Köln mahkemesi kiliseyi daha önce zor bir acı ve 300.000 avro acıya mahkum etti. O zamandan beri, davaların sayısı altı adet tutarın talep edildiği koştu. Şu anda 850.000 veya bir milyon avro toplamı müzakere edilmektedir.
Kilise için, acı ve acı miktarındaki bu roket benzeri artışın var olması tehlikeli olabilir. Birkaç verinin öne sürdüğü şey: Çalışmalar, her iki kilisede de 114.000'e kadar istismar mağdurlarının sayısını takdir ediyor. Eğer yarısı Katolik olsaydı ve kişi başı sadece 300.000 avro verilseydi, kilise 17 milyar avro daha fakir olurdu. Bunu sınıflandırmak için: Dioceslerin en zengin yüzde 70'inin toplam 30 milyar avroya sahip – aslında sahip değiller. Köln Katedrali mi satmalısınız? Ve aslında kim? Golf devletlerine milyarder? Hayır, finansal iflayı önlemek istemek ahlaki bir iflas değildir.
Kime başarılı bir çağrı cinayetiyle hizmet edilecekti?
Bu ifade, yapılması gereken (ve eleştirilecek) çok şey bulanık değildir. Örneğin, etkilenenlerin failleri ve daha fazla kariyerleri hakkında eskisinden daha fazla deneyimlemesine izin verilmelidir (eğer bu bir şekilde yasal olarak uygulanabilirse). Ve istismar mağdurlarının bazı iddiaları da kilise yasasında bulunmalıdır.
Fakat bir şey geçmişte kaldı: Katoliklerin onunla başa çıkamadıkları çok farklılaşmamış ve ölümcül lanet yargısı. Başarılı bir çağrı ile kim kullanılır? Kilisenin hayır işinden yararlanan milyonlarca eski, hasta, engelli veya evsiz mi? Ya da onun – ve genellikle sadece siz – güç ve teselli bağışlayabileceği düşük, ölmekte olan ve kader? Eğer yenmek istiyorsanız, kiliseye gitmemelisin.
8 Mayıs'ta bir kaza ve çatlama duyulabilirdi. Aksi takdirde yaygın bir dernek zinciri ayrıldı: “Katolik Kilisesi – Cinsel İstismar” derneği. Eski Papa'nın ölümü ve yeni Papa'nın seçilmesiyle, Katolikler geçici olarak bu ülkedeki diğer yardımsever gözlerle bakıldı. Gündelik medial yaşamdan sadece bu kısa bir mola, kilisenin ne kadar acımasız olduğunu, aksi takdirde ürkütücü suçlara ne kadar azaltıldığını ve iddia edildiği gibi işlem görmediğini göstermektedir.
Gazetecilik Funfair Boksörleri Katoliklere Karşı
Kimseyi rahatsız eden şey, Almanya'da tam olarak bir katliam olmadığında, bir Hau-Den-Katholische-Lukas ruh hali yaygındır. Gazetecilik Funfair Boksörü Katolikleri bırakabilir. Evet, bazı piskoposluklarda neredeyse gazete editörlerinin kendi piskoposları veya kardinalleriyle şehvetli olduğu görülüyor.
Kilise bu farklılaştırılmış değerlendirme ve adil işleme feragatini hak etmiyor. Çünkü ülke çapında 20 milyon üyesi ve 800.000 çalışanı muhtemelen “istismarda olanlardan” biraz daha fazla. Ve “istismar kilisesi” nin uzun vadeli damgalanmasına sahip dini bir topluluk nedeniyle, hatta yıkımın “istismar kilisesini kapsayan”. Anketlerde Alman güveninin sadece yüzde onluğuna sahip olduğunuza şaşmamalı.
“Kötüye Kullanın Kilisesi”-bu katil derecede basit
Tabii ki, istismar bir lige ait, diyelim ki cadı yanıyor. Ve elbette, kilisesiyle uğraşmak söz konusu olduğunda her zaman (örneğin iletişimsel) hatalarla birlikte gelir. Kilise hakkında söyleyen sevgili yargılama anlaşılabilir – kurbanlardan gelmeleri şartıyla. Kilisenin “kare masa” grubu, “başarısızlık” etrafında kilisenin skandallarını suçladı. Onu kim suçlamak istedi? Bununla birlikte, halkın bu tür farklılaşmamış lanet kararlarını bire bir devralması anlaşılamaz.
Tüm tereddüt ve tereddüt nedeniyle, kilise ilk skandalların tanındığı 2010'dan beri dikkate değer bir rota ele aldı. Eğer hiç ise, o zaman bir istismar kilisesi değil, yolda bir istismar yönetimi kilisesidir.
Açıklama ve önleme durumunda, standartlar belirler
Bu yüzden eğitim söz konusu olduğunda kesinlikle tamamen başarısız olmadı. Karanlıktan Hellfeld'e ilk olarak 3677 kurbanı alan 2018 çalışması için dikkate değer 40.000 personel dosyası değerlendirildi. Katolik Kilisesi böylece standartlar belirledi. Bu, federal hükümetin cinsel istismarının işlenmesi için bağımsız komisyonu bile kabul ediyor. Ne yazık ki, Evanjelik Kilisesi yıllar sonra kendi istismar tarihini keşfetmeye başladığında çok geride kaldı. Ek olarak, 27 Katolik piskoposun hepsinde daha fazla çalışma yapılmıştır. “Tamamen örtbas” dan bahseden herkes hayal ederdi.
Önlemede toplam başarısızlık konuşulamaz. Kalıcı olarak geliştirilen “çerçeve düzeninin önlenmesi” ile Piskoposlar, şüpheli vakalarda zorunlu raporlama yolları, cinsel şiddet ve saldırı davranışları, risk analizleri, koruyucu kavramlar, kilise çalışanları için zorunlu kontrollerle, önleme memurları ve düşük eşli temaslar ile ülke çapında bir sistem kurmuşlardır.
Uzağa bak – Kutsal Ruh'a karşı günah
Kötüye kullanım şüphesiyle örtbas ve uzağa bakmak, Kutsal Ruh'a karşı günah ilan edildi. Bazı topluluklarda, bu bir uygulamada bir sorundur, ancak federal istismar memurunu bile doğrular, kilise, tüm eşzamanlı zorluklara rağmen, toplumun diğer alanlarında bir öncü olarak uğraşırken ve önlenirken ortaya çıktı. Aslında, günlük bakım, okul, spor ve her şeyden önce, ailenin (orada – bu arada – bekârlık yok) istismar vakaları da çok daha fazla.
Ve kulüp sporunda nispeten yüksek önleme standartları pek bulunamaz. Kötüye kullanım memuru ayrıca, yenileme komisyonlarının şimdi tüm piskoposluklarda dış ve ilgili danışma kurullarıyla birlikte çalıştığını değerlendiriyor.
Sanıklara karşı şüphe durumunda
Kilise bazen kurbanları tazminat ekmek kırıntıları ile yemekle suçlanır. “Açısal tablo” a göre, etkilenenler ortalama 19.000 avro aldı. Görünüşe göre “kiliseye mali hasarı sınırlamak” ile ilgili. Bu perişan bir motif gibi geliyor. Ama bu kötü bir şekilde değerlendirilecekti. Aslında, tazminatın yüksekliği şu anda ortalama 19.000 Euro'nun üzerindedir, çünkü sürekli artmaktadır. Yakında tekrar yetiştirilecek.
Buna ek olarak, Kilise, herkese istismarını makul bir şekilde gösterebilecek bir acı ve acı ödeyen “Tanınma Bağımsız Komisyonu” (UKA) ile tazminat için bir prosedür geliştirmiştir. Mahkemede sınav olmadan. Hızlı. Şüphe durumunda bile (dil üzerinde eritilmelidir: kilise her zaman bu kadar merkezi yasal ilkeyi “sanık için şüphe olması durumunda” iddia etmez).
Resim güçleri varlığı tehlikeye atabilir
Eğilimde, UKA şu anda karşılaştırılabilir durumlarda yemeklerin dayattığı yemeklerden daha düşük ağrı parası öder. Ve bazı durumlarda, davacının mahkemeden telafi etmek için bir davanın sınırlama döneminde de piskoposlar vardır (bu arada, çok popüler olan Kardinal Woelki'nin başpiskoposunda değil). Muhtemelen piskoposlar gerçekten maliyetleri kontrol altında tutmak istiyor. Ancak: Bu da anlaşılabilir – en azından 2023'ten beri. O zaman, bir Köln mahkemesi kiliseyi daha önce zor bir acı ve 300.000 avro acıya mahkum etti. O zamandan beri, davaların sayısı altı adet tutarın talep edildiği koştu. Şu anda 850.000 veya bir milyon avro toplamı müzakere edilmektedir.
Kilise için, acı ve acı miktarındaki bu roket benzeri artışın var olması tehlikeli olabilir. Birkaç verinin öne sürdüğü şey: Çalışmalar, her iki kilisede de 114.000'e kadar istismar mağdurlarının sayısını takdir ediyor. Eğer yarısı Katolik olsaydı ve kişi başı sadece 300.000 avro verilseydi, kilise 17 milyar avro daha fakir olurdu. Bunu sınıflandırmak için: Dioceslerin en zengin yüzde 70'inin toplam 30 milyar avroya sahip – aslında sahip değiller. Köln Katedrali mi satmalısınız? Ve aslında kim? Golf devletlerine milyarder? Hayır, finansal iflayı önlemek istemek ahlaki bir iflas değildir.
Kime başarılı bir çağrı cinayetiyle hizmet edilecekti?
Bu ifade, yapılması gereken (ve eleştirilecek) çok şey bulanık değildir. Örneğin, etkilenenlerin failleri ve daha fazla kariyerleri hakkında eskisinden daha fazla deneyimlemesine izin verilmelidir (eğer bu bir şekilde yasal olarak uygulanabilirse). Ve istismar mağdurlarının bazı iddiaları da kilise yasasında bulunmalıdır.
Fakat bir şey geçmişte kaldı: Katoliklerin onunla başa çıkamadıkları çok farklılaşmamış ve ölümcül lanet yargısı. Başarılı bir çağrı ile kim kullanılır? Kilisenin hayır işinden yararlanan milyonlarca eski, hasta, engelli veya evsiz mi? Ya da onun – ve genellikle sadece siz – güç ve teselli bağışlayabileceği düşük, ölmekte olan ve kader? Eğer yenmek istiyorsanız, kiliseye gitmemelisin.