Otobüsler ve trenler, duraklar ve tren istasyonları – giderek daha fazla tehdit ve şiddet yerleridir. Bu sorun kadın bölmeleri ve güvenlik bölgeleri ile çözülemez. Devletin şiddet tekelinden daha az bir şey değil.
Şu anda yeterli tartışma materyali var. Washington, Moskova ve Kiev arasındaki barış hakkında müzakereler, AFD'nin anayasal koruma tarafından ülke çapında sağ -aşırı aşırılıkçı, yeni hükümet olarak sınıflandırılması … ancak Alman başkenti son birkaç hafta içinde tamamen farklı bir çatışma keşfetti – kadınların toplu taşıma bölümleri.
İnternet öfkelendi ve kendilerini kadınlarla değiştirenler – bu öznel bir izlenimdir – bu fikir için coşku eksikliği durumunda başka türlü barışçıl çağdaşlardan haber almak için çirkinleşti. Nisan ayının ortalarında, queer feminist bir grubun müzisyeni, birkaç gün içinde 16.000 destekçi tarafından imzalanan “Flinta” bölmelerinin (kadınlar, lezbiyenler, inter, binalar, trans ve ajanlar için) tanıtımı için bir dilekçe başlatmıştı.
Bölümler, “Saldıran erkeklerin genellikle oturduğu” araçların arka alanlarında kurulacak. Arkada oturmayı seviyorum. Bu okuldan çekilir. Serin olanlar her zaman arkaya oturdu. Şimdi orada biraz şüpheli hissediyorum. Ama görünüşe göre queer rocker Berlin'de bir sinire çarptı.
Dubai, Kahire, Bangkok ve Tahran
Otobüsler ve trenler, duraklar, tren istasyonları ve çevresi orada, özellikle geceleri zayıf aydınlatma ile mi? Her yerde değil, temelde: evet. Kadınlara cinsel saldırı kotası endişe verici mi? Evet. Berlin Local Transport'ta, geçen yıl bir günden fazla resmi olarak 380 suç kaydedildi. Dolayısıyla, kadın bölmelerinin tanıtımı için konuşabilecek nedenler var. Ama birincisi, önemli olan, buna karşı konuşuyor. Yani bunu tamamen bırakmalısın.
Trenlerde kadın bölgeleri fikri, devrimci değil, bunun için “savaş” ve “kavga” genellikle eski kavramları ısınan “hareketler” değildir. Prusya Devlet Demiryolları'nın dört otomobil sınıfında zaten kadın bölmeleri vardı. Japon Demiryolları hala var, Avusturyalı Öbb. Dubai, Kahire, Bangkok veya Rio metropilerinde, Riad veya Tahran'ın havai hat otobüslerinde veya İskenderiye tramvayında kadın bölgeleri var. Liste bir şey fark ediyor mu? Doğru, altında birçok İslam ülkesi var. Toplu taşımacılıkta dini olarak motive olmuş bir oturma emri istiyor muyuz, içinde ifadesini de bulan kadınların İslami bir imajını istiyor muyuz? Bunu istemiyorum.
Bu arada, Avusturya'daki Öbb yıllar önce bu tür bölmeler için neredeyse hiç talep olmadığını ve Japonların demiryollarında cinsel saldırı ile ilgili bir sorunu olduğunu öğrendi: “Chica”. Japon şeritlerinden öğrenebilir misin? Güvenli. Ancak, dakiklik, temizlik ve hizmete başladıysanız tercih ederim. Ama elbette bu, kadın bölgelerine bir bölme ayırmaktan daha karmaşıktır. Garip bir şekilde, bu sefer aksi takdirde her zaman katılan Berlin nakliye şirketlerini bile istemiyor -politik olarak doğru saçmalık. Birkaç ayrılmış, mor astarlı koltuk sırası dilekçeler için yeterli olacaktır.
Mağdurlar gibi failler: erkekler
Şimdi toplu taşıma araçlarında nasıl “rahatsız olacağını” söyleyen kadınlar var. Örneğin, Berlin'in Subway Line 8, Sözde Hayalet Treninde rahatsız hissediyorum. Günün herhangi bir saatinde. Beş duyusu birlikte olan herkes bunu yapar, sadece orada narkotiklerin tadını çıkaran veya onları siteye geri getirenler. İçişleri Bakanı Nancy Faeser bir keresinde toplu taşıma amacıyla şunları söyledi: “Birçok kadının geceleri serbestçe hareket etmediğini kabul edemeyiz, çünkü tehdit altında hissediyorlar.” Ve orada çok önemli bir noktadayız.
Erkeklerin tehdit altında hissettikleri bir sorun değil. Suç istatistiklerine bir bakış, insanlara karşı şiddet uygulayan, bıçak, bıçak, boğulma, itme, ateş eden çoğu failin erkek olduğunu gösteriyor. Kurbanlar da. Geniş bir mesafede. Ve hiçbir erkek bölmesi onlara yardım etmez, çünkü o zaman mesafenizi korumak istediğiniz karakterlerle oturursunuz.
Şimdi acımasız çiğ suç eşiğinin altında şiddet olarak algılanan vakalar var: erkekler yapmaya başladığında, sözlü olarak basın, yakalamak, zulmetmek, korkutun, ihtiyaç, saldırıya uğrayın. Travma bırakabilir. Burada da suçluların değerlendirilmesi ilginç bir farklılaşma sağlar: Bu saldırıların çoğu otobüslerde ve trenlerde gerçekleşmez. Aydınlatılan, kameraların çalıştığı yakınlarda bir sürücüye sahip. Platformlarda, duraklarda, istasyonlar alanında olur. Yalnız, aydınlatılmamış, pis tren istasyonu en kötü kaygı alanıdır. Ve bu konuda ne yapıyorsun? Oradaki yollarda kadın bölgeleri veya kadın koridorları kurun.
Diyelim ki biraz küçük argümana “Erkekler de korkuyor ve kurban.” Ancak yukarıdaki örnekler, güvenlik bölgelerine ilişkin bu fikirlerin hepsinin çok fazla getirmediğini, ancak toplumun ayrımını güçlendirdiğini, bu da tesadüfen, bunlar tarafından meydan okumaktan ve teşvik edilmekten mutluluk duyduğunu, aksi takdirde “renkli bir toplum” ve “çeşitlilik” için konuştuğunu göstermektedir. Kadın bölmelerine olan talebin arkasındaki sorun farklı şekilde çözülmelidir. Barınaklarla değil.
Şiddet tekeli bir yükümlülüktür
Devlet şiddet tekeline sahiptir. Bu doğru. Demiryolu, toplu taşıma devlet veya yarı -devlettir. Şiddet tekeli sadece bir ayrıcalık değil, aynı zamanda bir yükümlülük. Devlet, bu ülkedeki herkesin güvenli ve fiziksel olarak sağlam yaşayabilmesini sağlamalıdır. Hangi cinsiyete sahip olursanız olun, nereden geldiğiniz, neyi hak ettiğiniz veya neye inandığınız ya da yapmamanız önemli değil. Bireysel grupların güvenli alanlara ihtiyaç duyduğu bir ülkede devlet başarısız oldu. Güvenlik sunmak merkezi görevidir.
Kadın bölmelerini talep eden herkes, şüphesiz hoşnutsuzluğa işaret ediyor. Ama sadece ihtiyaçlarına bakar, sınırlar, büyük resmi ve topluluğumuzu yöneten, organize eden ve yönetenlerin gerçek görevini görmez.
Şu anda yeterli tartışma materyali var. Washington, Moskova ve Kiev arasındaki barış hakkında müzakereler, AFD'nin anayasal koruma tarafından ülke çapında sağ -aşırı aşırılıkçı, yeni hükümet olarak sınıflandırılması … ancak Alman başkenti son birkaç hafta içinde tamamen farklı bir çatışma keşfetti – kadınların toplu taşıma bölümleri.
İnternet öfkelendi ve kendilerini kadınlarla değiştirenler – bu öznel bir izlenimdir – bu fikir için coşku eksikliği durumunda başka türlü barışçıl çağdaşlardan haber almak için çirkinleşti. Nisan ayının ortalarında, queer feminist bir grubun müzisyeni, birkaç gün içinde 16.000 destekçi tarafından imzalanan “Flinta” bölmelerinin (kadınlar, lezbiyenler, inter, binalar, trans ve ajanlar için) tanıtımı için bir dilekçe başlatmıştı.
Bölümler, “Saldıran erkeklerin genellikle oturduğu” araçların arka alanlarında kurulacak. Arkada oturmayı seviyorum. Bu okuldan çekilir. Serin olanlar her zaman arkaya oturdu. Şimdi orada biraz şüpheli hissediyorum. Ama görünüşe göre queer rocker Berlin'de bir sinire çarptı.
Dubai, Kahire, Bangkok ve Tahran
Otobüsler ve trenler, duraklar, tren istasyonları ve çevresi orada, özellikle geceleri zayıf aydınlatma ile mi? Her yerde değil, temelde: evet. Kadınlara cinsel saldırı kotası endişe verici mi? Evet. Berlin Local Transport'ta, geçen yıl bir günden fazla resmi olarak 380 suç kaydedildi. Dolayısıyla, kadın bölmelerinin tanıtımı için konuşabilecek nedenler var. Ama birincisi, önemli olan, buna karşı konuşuyor. Yani bunu tamamen bırakmalısın.
Trenlerde kadın bölgeleri fikri, devrimci değil, bunun için “savaş” ve “kavga” genellikle eski kavramları ısınan “hareketler” değildir. Prusya Devlet Demiryolları'nın dört otomobil sınıfında zaten kadın bölmeleri vardı. Japon Demiryolları hala var, Avusturyalı Öbb. Dubai, Kahire, Bangkok veya Rio metropilerinde, Riad veya Tahran'ın havai hat otobüslerinde veya İskenderiye tramvayında kadın bölgeleri var. Liste bir şey fark ediyor mu? Doğru, altında birçok İslam ülkesi var. Toplu taşımacılıkta dini olarak motive olmuş bir oturma emri istiyor muyuz, içinde ifadesini de bulan kadınların İslami bir imajını istiyor muyuz? Bunu istemiyorum.
Bu arada, Avusturya'daki Öbb yıllar önce bu tür bölmeler için neredeyse hiç talep olmadığını ve Japonların demiryollarında cinsel saldırı ile ilgili bir sorunu olduğunu öğrendi: “Chica”. Japon şeritlerinden öğrenebilir misin? Güvenli. Ancak, dakiklik, temizlik ve hizmete başladıysanız tercih ederim. Ama elbette bu, kadın bölgelerine bir bölme ayırmaktan daha karmaşıktır. Garip bir şekilde, bu sefer aksi takdirde her zaman katılan Berlin nakliye şirketlerini bile istemiyor -politik olarak doğru saçmalık. Birkaç ayrılmış, mor astarlı koltuk sırası dilekçeler için yeterli olacaktır.
Mağdurlar gibi failler: erkekler
Şimdi toplu taşıma araçlarında nasıl “rahatsız olacağını” söyleyen kadınlar var. Örneğin, Berlin'in Subway Line 8, Sözde Hayalet Treninde rahatsız hissediyorum. Günün herhangi bir saatinde. Beş duyusu birlikte olan herkes bunu yapar, sadece orada narkotiklerin tadını çıkaran veya onları siteye geri getirenler. İçişleri Bakanı Nancy Faeser bir keresinde toplu taşıma amacıyla şunları söyledi: “Birçok kadının geceleri serbestçe hareket etmediğini kabul edemeyiz, çünkü tehdit altında hissediyorlar.” Ve orada çok önemli bir noktadayız.
Erkeklerin tehdit altında hissettikleri bir sorun değil. Suç istatistiklerine bir bakış, insanlara karşı şiddet uygulayan, bıçak, bıçak, boğulma, itme, ateş eden çoğu failin erkek olduğunu gösteriyor. Kurbanlar da. Geniş bir mesafede. Ve hiçbir erkek bölmesi onlara yardım etmez, çünkü o zaman mesafenizi korumak istediğiniz karakterlerle oturursunuz.
Şimdi acımasız çiğ suç eşiğinin altında şiddet olarak algılanan vakalar var: erkekler yapmaya başladığında, sözlü olarak basın, yakalamak, zulmetmek, korkutun, ihtiyaç, saldırıya uğrayın. Travma bırakabilir. Burada da suçluların değerlendirilmesi ilginç bir farklılaşma sağlar: Bu saldırıların çoğu otobüslerde ve trenlerde gerçekleşmez. Aydınlatılan, kameraların çalıştığı yakınlarda bir sürücüye sahip. Platformlarda, duraklarda, istasyonlar alanında olur. Yalnız, aydınlatılmamış, pis tren istasyonu en kötü kaygı alanıdır. Ve bu konuda ne yapıyorsun? Oradaki yollarda kadın bölgeleri veya kadın koridorları kurun.
Diyelim ki biraz küçük argümana “Erkekler de korkuyor ve kurban.” Ancak yukarıdaki örnekler, güvenlik bölgelerine ilişkin bu fikirlerin hepsinin çok fazla getirmediğini, ancak toplumun ayrımını güçlendirdiğini, bu da tesadüfen, bunlar tarafından meydan okumaktan ve teşvik edilmekten mutluluk duyduğunu, aksi takdirde “renkli bir toplum” ve “çeşitlilik” için konuştuğunu göstermektedir. Kadın bölmelerine olan talebin arkasındaki sorun farklı şekilde çözülmelidir. Barınaklarla değil.
Şiddet tekeli bir yükümlülüktür
Devlet şiddet tekeline sahiptir. Bu doğru. Demiryolu, toplu taşıma devlet veya yarı -devlettir. Şiddet tekeli sadece bir ayrıcalık değil, aynı zamanda bir yükümlülük. Devlet, bu ülkedeki herkesin güvenli ve fiziksel olarak sağlam yaşayabilmesini sağlamalıdır. Hangi cinsiyete sahip olursanız olun, nereden geldiğiniz, neyi hak ettiğiniz veya neye inandığınız ya da yapmamanız önemli değil. Bireysel grupların güvenli alanlara ihtiyaç duyduğu bir ülkede devlet başarısız oldu. Güvenlik sunmak merkezi görevidir.
Kadın bölmelerini talep eden herkes, şüphesiz hoşnutsuzluğa işaret ediyor. Ama sadece ihtiyaçlarına bakar, sınırlar, büyük resmi ve topluluğumuzu yöneten, organize eden ve yönetenlerin gerçek görevini görmez.