Üç bölümlü okul sistemi için özlem anlaşılabilir – ancak modası geçmiş. Muhtemelen geri dönmeyecek. Tüm iyi kavramlara rağmen. Çünkü teorik ve geleceğe yönelikler. Ancak ebeveynler çocukları için sadece bir şey ister: en iyisi. Çok pratik. Ve hemen.
Birçok burgeop için, üç bölümlü okul sistemi bir özlem yeridir. Günümüzde, büyük ölçüde parçalanmıştır, ancak (elbette hafifçe değiştiren) hafızada, farklı öğrencilerin farklı güçlerinin mümkün olduğunca en iyi şekilde tanıtıldığı bir okul manzarası vaat eder – öğrenci bedeninin heterojenliği takılır ve kimse bunalmıştır.
Teorik olarak, birçok iyi argüman aslında üç üyeli bir okul manzarasının yenilenmesi için konuşuyor. Ama büyük ölçüde alakasızlar. Çünkü pratikte, Ortaokuldan, Ortaokuldan, Lise'den burjuva Üçlü Birliğinin geri dönüşüne karşı neredeyse hiç çözülmeyen bir direnç yoktur: Ebeveynler sadece çocukları (veya ne düşündükleri) için en iyisini istiyorlar. Teorik olarak ve bir gün değil, pratik ve şimdi. Bu, tüm eğitim politikasının güvenilir bir sabiti olan tek sabit noktalardan biridir.
Ebeveynler buna katılmayacak
Bu yüzden mevcut tüm kampanyalar ve reklam trenleri de ortaokul lehine fışkıracaktır: çünkü üçlü sistemin yeniden canlanması tüm okul -politik reformların modelini takip edecektir. Çiçekli okul manzaraları gelecek için vaat edilecek, personel ve para ile cömertçe dökülecekti. Ancak günümüzde, sadece kuru bir tasarruf varyantı sunulacak-kullanım için az ya da çok açık basınç kullanmaya teşvik edilecektir. Ancak ebeveynler dahil olmayacak.
Bununla birlikte, öğretmen dernekleri, FDP ve – muhalefette olduğu yerde – bunun için birliğin de reklamını yapın. Şu anda, iktidar çöl-CDU'nun da giderek daha fazla büküldüğü “üniter okul” un yeşil kırmızı hedefi konusunda uyarıda bulunan Kuzey Ren-Westphalia'daki Liberaller. Bunun yerine, ortaokulları için yeni bir şans istiyorlar. Size lise ve ortaokul öğretmen dernekleri tarafından desteklenecek.
Homojenliğin gücü
Argümanlarınız oldukça bir seçenektir. Örneğin, FDP okul politikacısı Franziska Müller-Rech'in dediği gibi, “en azından” profil bir uygulama okulu olarak daha da keskinleşiyorsa “, tamamen pratik bir şekilde güvenen bir okul formuna ihtiyaç ve talep” ifadesi. Ayrıca, “ortaokulların öğrencilerle, aile ile ilgili sorunlarla başa çıktığı iyi anlaşılmaktadır”. Ayrıca böyle özel bir okula ihtiyaç vardır.
Değişen araştırma durumu da güçlü bir argüman sunuyor. Birkaç yıldır, çalışmalar (Hartmut Esser ve Julian Seuring gibi) bir öğrenme grubunun kitlesel bilişsel homojenliğinin okul başarısını ne kadar teşvik ettiğini göstermiştir. Buna göre, bir sınıfın sıkı farklılaşması ve bilişsel homojenliği durumunda, entelektüel performansı artar – “özellikle daha düşük bir performans seviyesine sahip daha düşük eğitim yollarının okul sınıflarındaki çocuklar için” araştırmacılar. Diyelim: Ortaokulda ortaokul tavsiyesi olan tüm çocuklar, öğrenme başarısı için önkoşullar olumludur.
Heterojenliğin ağrısı
Tersine, “ortaokul tavsiyesi olan çocuklar arasında önlenebilir ihtiyaç duyulan bir sınıfta belirgin bilişsel heterojenliğe öncülük eder,” öncelikle lise öğretmenleri tarafından temsil edilen Filologlar Derneği'nden Sabine Mistler. Çok heterojen sınıflarda, “Onlara her gün diğer öğrencilerin talepleri için yeterli olmadıklarını gösteriyorlar. Başarı ve kendini doğrulama yerine hayal kırıklığı ve ikinci sınıf öğrencileri yaşıyorlar”.
Buna ek olarak, yapılandırılmış sistem “birçok eleştirmenin iddia ettiğinden çok daha geçirgendir”. Aslında. En geç 2015 civarında netleşti. Araştırmacılar, ikincil ve ortaokul öğrencilerinin yaklaşık üçte birinin daha sonra bir okuldan ayrılma sertifikasına ulaştığını açıkladılar.
Ve son olarak: Ortaokul öğrencileri sadece yanlış oldukları için okul türlerinin imajını geliştirmeyi hak ediyorlar. Ortaokullar için “artık rampalar” gibi yayılmış terimler, bu çocukların ve ergenlerin birçok beceri ve yeteneğinden acımasızca kaçar.
Devlet asla kaliteli ısısına bağlı kalmaz
Ancak tüm bu argümanlar ebeveyn rezervasyonlarını zorlaştırmalıdır. Ne kadar yaygın oldukları iki veri gösteriyorlar: 1970 civarında, ülkedeki öğrencilerin yaklaşık yüzde 66'sı şu anda yüzde iki olan ortaokul ziyaret etti. Ortaokul arkadaşları bu okul politikasının bu koordinasyonu ayaklarla tersine çevirmek için nasıl inanıyor? Gelecek kalite artışları vaatleri ile mi? Çok azı onlara güvenecek. Doğru. Kişi, politikacıların asla kalitelerine uymadıkları günlük bakım ve OGS genişlemesi gibi büyük eğitim politikası projelerini bilir.
Bununla birlikte, şu anda çocuğunuzu bir ortaokulda kaydediyorsanız, son derece etkileyici bir bakım seviyesi bulamazsınız (öğretmenler kesinlikle çok kararlı olsa bile). Personel eksik çünkü bu okul tipi özellikle tanıtılmadı. Federal eyaletlerdeki ortaokullarda NRW gibi öğretmenler liselerden daha fazla saat öğretmek zorundadır. Sosyal endekse göre, ortaokullar ve liseler de ortaokullar olarak ek öğretmenler ve sosyal hizmet uzmanları ile bol veya kısa olarak desteklenmektedir.
Alman öğrenme ortamı yok
Buna ek olarak, ortaokul tavsiyesi olan tüm çocuklar ortaokula tekrar katıldıysa, bilişsel homojenlikle değil, aynı zamanda aşırı kültürel ve sosyal heterojenlikle de karşılaşmış olabilirsiniz. Ve etki yıkıcıydı. Mahkemeli, yürekten zorlu çocuklar, güvencesiz ıssız koşullardan gelen çocuklarla birlikte ılımlı bir kavrayışa sahip, Almanca konuşan Alman koşulsuz akranlarıyla birlikte öğrenildi.
Ortaöğretim öğrencilerinin üçte ikisi de göçmendir. İlk finansman alan ve daha sonra kontrol sistemine entegre edilen birçok mülteci çocuğu (NRW'de 100.000 civarında) de oraya iner. Dolayısıyla, sınıflarda istikrarlı bir Almanca öğrenme ortamı yoktur, ancak bu bir anne ya da yabancı dil olarak Almanca öğrenmek son derece önemlidir.
Çocuğunu ortaokula kim koyabilir?
Bunun da ötesinde, ortaokul mezunları şimdiye kadar birçok federal eyalette resmi veya gerçekte kapatıldı. Polis, ticari meslekler veya sağlık hizmetleri genellikle lise, en azından ortaokul bırakma sertifikası gerektirir. Bu koşullar altında çocuklarını ortaokula kim koyabilir? Ebeveynler, ortaokul veya lisede yavrularını sert, hatta sinir bozucu yıllar istemeyi tercih ediyorlar.
Tabii ki, eyalet hükümetleri teorik olarak, ortaokul için ekstra programlar ile öğretmen ve sosyal hizmet uzmanları ile milyarlarca büyük milyarlarca kullanılabilir ve sadece bu tür bir okulun olduğu zaman onun için reklam vermeye başlarlar. Sadece: Hiç böyle bir çocuk ve ebeveyn dostu eğitim politikası olmamıştır.
Zorlama bir ebeveyn devresini tetikler
Bununla birlikte – ortaokulları hızlı bir şekilde doldurmanın bir yolu vardır: çocukları ona zorlayabilirsiniz, yani ilkokul öğretmenlerinin bir çocuğun hangi ortaokula katılabileceğine bağlı bir şekilde karar vermesine izin verin. FDP ayrıca birçok yerde bu konuda yüzer. Ebeveynlerin iyi işleyen lise öğrencileri ile neredeyse hiç sorun yaşamadığı. Bununla birlikte, eğer devlet diğer ebeveynleri çocuklarını var olan ortaokullara sokmaya zorlarsa, bu annelerin ve babaların devrimi olurdu. Bilindiği gibi, çocukları için de en iyisini istiyorlar.
Birçok burgeop için, üç bölümlü okul sistemi bir özlem yeridir. Günümüzde, büyük ölçüde parçalanmıştır, ancak (elbette hafifçe değiştiren) hafızada, farklı öğrencilerin farklı güçlerinin mümkün olduğunca en iyi şekilde tanıtıldığı bir okul manzarası vaat eder – öğrenci bedeninin heterojenliği takılır ve kimse bunalmıştır.
Teorik olarak, birçok iyi argüman aslında üç üyeli bir okul manzarasının yenilenmesi için konuşuyor. Ama büyük ölçüde alakasızlar. Çünkü pratikte, Ortaokuldan, Ortaokuldan, Lise'den burjuva Üçlü Birliğinin geri dönüşüne karşı neredeyse hiç çözülmeyen bir direnç yoktur: Ebeveynler sadece çocukları (veya ne düşündükleri) için en iyisini istiyorlar. Teorik olarak ve bir gün değil, pratik ve şimdi. Bu, tüm eğitim politikasının güvenilir bir sabiti olan tek sabit noktalardan biridir.
Ebeveynler buna katılmayacak
Bu yüzden mevcut tüm kampanyalar ve reklam trenleri de ortaokul lehine fışkıracaktır: çünkü üçlü sistemin yeniden canlanması tüm okul -politik reformların modelini takip edecektir. Çiçekli okul manzaraları gelecek için vaat edilecek, personel ve para ile cömertçe dökülecekti. Ancak günümüzde, sadece kuru bir tasarruf varyantı sunulacak-kullanım için az ya da çok açık basınç kullanmaya teşvik edilecektir. Ancak ebeveynler dahil olmayacak.
Bununla birlikte, öğretmen dernekleri, FDP ve – muhalefette olduğu yerde – bunun için birliğin de reklamını yapın. Şu anda, iktidar çöl-CDU'nun da giderek daha fazla büküldüğü “üniter okul” un yeşil kırmızı hedefi konusunda uyarıda bulunan Kuzey Ren-Westphalia'daki Liberaller. Bunun yerine, ortaokulları için yeni bir şans istiyorlar. Size lise ve ortaokul öğretmen dernekleri tarafından desteklenecek.
Homojenliğin gücü
Argümanlarınız oldukça bir seçenektir. Örneğin, FDP okul politikacısı Franziska Müller-Rech'in dediği gibi, “en azından” profil bir uygulama okulu olarak daha da keskinleşiyorsa “, tamamen pratik bir şekilde güvenen bir okul formuna ihtiyaç ve talep” ifadesi. Ayrıca, “ortaokulların öğrencilerle, aile ile ilgili sorunlarla başa çıktığı iyi anlaşılmaktadır”. Ayrıca böyle özel bir okula ihtiyaç vardır.
Değişen araştırma durumu da güçlü bir argüman sunuyor. Birkaç yıldır, çalışmalar (Hartmut Esser ve Julian Seuring gibi) bir öğrenme grubunun kitlesel bilişsel homojenliğinin okul başarısını ne kadar teşvik ettiğini göstermiştir. Buna göre, bir sınıfın sıkı farklılaşması ve bilişsel homojenliği durumunda, entelektüel performansı artar – “özellikle daha düşük bir performans seviyesine sahip daha düşük eğitim yollarının okul sınıflarındaki çocuklar için” araştırmacılar. Diyelim: Ortaokulda ortaokul tavsiyesi olan tüm çocuklar, öğrenme başarısı için önkoşullar olumludur.
Heterojenliğin ağrısı
Tersine, “ortaokul tavsiyesi olan çocuklar arasında önlenebilir ihtiyaç duyulan bir sınıfta belirgin bilişsel heterojenliğe öncülük eder,” öncelikle lise öğretmenleri tarafından temsil edilen Filologlar Derneği'nden Sabine Mistler. Çok heterojen sınıflarda, “Onlara her gün diğer öğrencilerin talepleri için yeterli olmadıklarını gösteriyorlar. Başarı ve kendini doğrulama yerine hayal kırıklığı ve ikinci sınıf öğrencileri yaşıyorlar”.
Buna ek olarak, yapılandırılmış sistem “birçok eleştirmenin iddia ettiğinden çok daha geçirgendir”. Aslında. En geç 2015 civarında netleşti. Araştırmacılar, ikincil ve ortaokul öğrencilerinin yaklaşık üçte birinin daha sonra bir okuldan ayrılma sertifikasına ulaştığını açıkladılar.
Ve son olarak: Ortaokul öğrencileri sadece yanlış oldukları için okul türlerinin imajını geliştirmeyi hak ediyorlar. Ortaokullar için “artık rampalar” gibi yayılmış terimler, bu çocukların ve ergenlerin birçok beceri ve yeteneğinden acımasızca kaçar.
Devlet asla kaliteli ısısına bağlı kalmaz
Ancak tüm bu argümanlar ebeveyn rezervasyonlarını zorlaştırmalıdır. Ne kadar yaygın oldukları iki veri gösteriyorlar: 1970 civarında, ülkedeki öğrencilerin yaklaşık yüzde 66'sı şu anda yüzde iki olan ortaokul ziyaret etti. Ortaokul arkadaşları bu okul politikasının bu koordinasyonu ayaklarla tersine çevirmek için nasıl inanıyor? Gelecek kalite artışları vaatleri ile mi? Çok azı onlara güvenecek. Doğru. Kişi, politikacıların asla kalitelerine uymadıkları günlük bakım ve OGS genişlemesi gibi büyük eğitim politikası projelerini bilir.
Bununla birlikte, şu anda çocuğunuzu bir ortaokulda kaydediyorsanız, son derece etkileyici bir bakım seviyesi bulamazsınız (öğretmenler kesinlikle çok kararlı olsa bile). Personel eksik çünkü bu okul tipi özellikle tanıtılmadı. Federal eyaletlerdeki ortaokullarda NRW gibi öğretmenler liselerden daha fazla saat öğretmek zorundadır. Sosyal endekse göre, ortaokullar ve liseler de ortaokullar olarak ek öğretmenler ve sosyal hizmet uzmanları ile bol veya kısa olarak desteklenmektedir.
Alman öğrenme ortamı yok
Buna ek olarak, ortaokul tavsiyesi olan tüm çocuklar ortaokula tekrar katıldıysa, bilişsel homojenlikle değil, aynı zamanda aşırı kültürel ve sosyal heterojenlikle de karşılaşmış olabilirsiniz. Ve etki yıkıcıydı. Mahkemeli, yürekten zorlu çocuklar, güvencesiz ıssız koşullardan gelen çocuklarla birlikte ılımlı bir kavrayışa sahip, Almanca konuşan Alman koşulsuz akranlarıyla birlikte öğrenildi.
Ortaöğretim öğrencilerinin üçte ikisi de göçmendir. İlk finansman alan ve daha sonra kontrol sistemine entegre edilen birçok mülteci çocuğu (NRW'de 100.000 civarında) de oraya iner. Dolayısıyla, sınıflarda istikrarlı bir Almanca öğrenme ortamı yoktur, ancak bu bir anne ya da yabancı dil olarak Almanca öğrenmek son derece önemlidir.
Çocuğunu ortaokula kim koyabilir?
Bunun da ötesinde, ortaokul mezunları şimdiye kadar birçok federal eyalette resmi veya gerçekte kapatıldı. Polis, ticari meslekler veya sağlık hizmetleri genellikle lise, en azından ortaokul bırakma sertifikası gerektirir. Bu koşullar altında çocuklarını ortaokula kim koyabilir? Ebeveynler, ortaokul veya lisede yavrularını sert, hatta sinir bozucu yıllar istemeyi tercih ediyorlar.
Tabii ki, eyalet hükümetleri teorik olarak, ortaokul için ekstra programlar ile öğretmen ve sosyal hizmet uzmanları ile milyarlarca büyük milyarlarca kullanılabilir ve sadece bu tür bir okulun olduğu zaman onun için reklam vermeye başlarlar. Sadece: Hiç böyle bir çocuk ve ebeveyn dostu eğitim politikası olmamıştır.
Zorlama bir ebeveyn devresini tetikler
Bununla birlikte – ortaokulları hızlı bir şekilde doldurmanın bir yolu vardır: çocukları ona zorlayabilirsiniz, yani ilkokul öğretmenlerinin bir çocuğun hangi ortaokula katılabileceğine bağlı bir şekilde karar vermesine izin verin. FDP ayrıca birçok yerde bu konuda yüzer. Ebeveynlerin iyi işleyen lise öğrencileri ile neredeyse hiç sorun yaşamadığı. Bununla birlikte, eğer devlet diğer ebeveynleri çocuklarını var olan ortaokullara sokmaya zorlarsa, bu annelerin ve babaların devrimi olurdu. Bilindiği gibi, çocukları için de en iyisini istiyorlar.