Yerel oy kullanma hakkı konusundaki anlaşmazlık, Federal Almanya Cumhuriyeti'nin tarihi kadar eskidir. İlk yirmi yılda, çoğunluk seçiminin destekçileri arasındaki argüman, İngiliz modeline ve oranların oranına göre argüman. Bu savaş uzun zamandır oranın destekçileri lehine dövüldü. Ancak, çıkıntı görevleri kabul edildi. Federal bir eyalette ikinci oylamadan daha fazla seçim bölgesi kazanan bir parti tutuldu. Öte yandan, özellikle çıkıntı zorunlu sayısı arttığından, eleştiri ortaya çıktı. Sonuç: Dengeleme yetkilerinin kurulması. Bunlar daha sonra şişkin bir parlamentoya yol açtı. Planlandığı gibi 598 milletvekili yerine, Federal Seçim 2021 736'dan sonra Federal'da oturdu.
Muhalefet 2023'ün oylarına karşı “trafik ışıkları” partileri tarafından kabul edilen hak reformu yasası, çıkıntı ve tazminat zorunluluğu olmadan 630 büyüklüğünde. Ayarın ikinci kısmı şimdi belirleyici. Bir tarafın federal bir eyalette ikinci oy payına göre hak sahibi olduğundan daha fazla seçim bölgesi varsa, en ufak bir ilk oya sahip oy pusulaları federallere ulaşmayacaktır.
Bir kriter olarak ilk oyların yüksekliği gerçekten mantıklı mı? Sonuçta, sonuç aday sayısına ve rekabete bağlıdır. Kentsel seçmenlerde, sonuçlar genellikle daha azdır. Bir adayın kalitesi için daha iyi bir kriter, seçim bölgesindeki birinci ve ikinci oylar arasındaki fark miktarı olacaktır.
Bununla birlikte, Baden-Württemberg'de ikincinin ikinci bir kısmının eksikliği, Hesse'de beş kez, Rhineland-Palatin'de üç kez, Bavyera'da üç kez (her CDU), Brandenburg, Mecklenburg-Western Pomkonal ve Saksalı (SPD), bir kez (her CDU), bir kez (her CDU), Brandenburg, Mecklenburg-Westeran ve sakalın (her bir CDU), Brandenburg-Westerera, sakalın (SPD). Bu, 23 seçim kazananının Federal'a ulaşamadığı anlamına gelir: olarak kazanılır. Melis Sekmen, sekiz kadın da dahil olmak üzere muzaffer seçim kazananlarından biridir. 2021'de Yeşiller Devlet Listesi aracılığıyla Bundestag'a taşındı, 2024'te CDU'ya geçti.
Rahatsızlık sadece başarısız kazananlar için geçerli değildir. BSW'nin ve FDP'nin Pempezime'ye parlamento temsili ile çok daha fazlası olurdu. Liste üyelerinin varlığı göz önüne alındığında “yetim seçmenlerin” kelimesi geçerli değildir. Bununla birlikte, bu seçim bölgelerinin dördünde, liste aracılığıyla başka hiçbir seçim bölgesi adayı Parlamentoya taşınmadı.
Böyle bir kalkan vuruşu tersine çevrilmelidir, çünkü seçim bölgelerini kazananlar parlamento temsiline hak kazanırlar. 1949'dan itibaren, seçim bölgesinde en fazla oy kullananların federallere taşındığı haklı olarak söylendi. Diğer her şey uygun değildir ve seçmenler için hiçbir şekilde iletilmez. 2024'teki Federal Anayasa Mahkemesi reformun anayasaya aykırı olduğunu düşünmüyordu, ancak yasal olarak mümkün olmayan her şey politik olarak mantıklı. Remedur yaratılmalıdır – bir kez ve herkes için.
Kuşkusuz “yumurta yatan yün süt ekmek” yoktur, ancak aşağıdaki reform teklifleri demokratik bir seçim sürecinin ilkelerini dikkate almaktadır. Şeffaflık sağlarlar, anlaşılabilir olmalarını sağlarlar, makul bir ses ve görev ataması yaparlar ve önceki koşulları dikkate alırlar. Seçim sürecinin 2023'ten önceki zayıflıkları (üstesinden gelmek ve tazminat zorunluluğunun üstesinden gelmek) mevcut olanın (parlamento yetkisi olmayan seçim kazananı) kadar iyi değildir.
Altı puan ağrılı oy hakları sorunlarının çözümüne katkıda bulunur. Ancak, bazı dezavantajlar vardır. Milletvekillerinin sadece üçte biri (200 seçim bölgesi görevi için) veya sadece dörtte biri (150 seçim bölgesi ile) doğrudan seçmen tarafından meşrulaştırılacaktır. Federal bir listenin tarafları kabul edilirse, 250 seçim bölgesi çıkıntılı görev riski olmadan (yüzde 41,8) korunmuştur. Şu anda, 630 milletvekilinden 276'sı doğrudan seçimlerle federallere geldi, yani yüzde 44.4. Birinin seçim bölgesi veya liste aracılığıyla yemek yemeğine taşınması, oradaki çalışmalarında önemli değil. Ancak, seçim adayları genellikle parti liderliğinin direktiflerine karşı daha fazla bağımsızlığa sahiptir.
Ve eğer devlet listelerinin daha büyük bir kapsamı varsa, yüksek parti organlarının etkisi gerçekten artmaktadır. İnternet çağında, genişlemelerine seçmenlerin eşlik ettiği seçim bölgelerinin sayısını azaltarak milletvekilleriyle ciddi temas kurabilir. 150 seçim bölgesi ile, doğrudan seçilen bir MP'ye ek olarak, dolaylı olarak seçilmiş üç parlamenter vardır. Siz de iletişim kişisiniz.
Sendika defalarca acil değişim ihtiyacı uyardığından ve koalisyon oluşumunda bir reformda ısrar ettiğinden, her şey olduğu gibi kalmamalıdır. SPD, her seçim kazananının Parlamentoya girişini kabul etmek zorunda kalacaktı, sendika seçim bölgelerindeki azalma. Her iki tarafta da iyi niyet talep görüyor. Sonuçta, taraflar için belirleyici olan orantılı ilkeye dokunulmaz.
2007'den 2009'a kadar Alman Siyaset Bilimi Derneği başkanı yazar, 1993-2014 yılları arasında TU Chemnitz'de siyaset bilimi öğretti.
Muhalefet 2023'ün oylarına karşı “trafik ışıkları” partileri tarafından kabul edilen hak reformu yasası, çıkıntı ve tazminat zorunluluğu olmadan 630 büyüklüğünde. Ayarın ikinci kısmı şimdi belirleyici. Bir tarafın federal bir eyalette ikinci oy payına göre hak sahibi olduğundan daha fazla seçim bölgesi varsa, en ufak bir ilk oya sahip oy pusulaları federallere ulaşmayacaktır.
Bir kriter olarak ilk oyların yüksekliği gerçekten mantıklı mı? Sonuçta, sonuç aday sayısına ve rekabete bağlıdır. Kentsel seçmenlerde, sonuçlar genellikle daha azdır. Bir adayın kalitesi için daha iyi bir kriter, seçim bölgesindeki birinci ve ikinci oylar arasındaki fark miktarı olacaktır.
Bununla birlikte, Baden-Württemberg'de ikincinin ikinci bir kısmının eksikliği, Hesse'de beş kez, Rhineland-Palatin'de üç kez, Bavyera'da üç kez (her CDU), Brandenburg, Mecklenburg-Western Pomkonal ve Saksalı (SPD), bir kez (her CDU), bir kez (her CDU), Brandenburg, Mecklenburg-Westeran ve sakalın (her bir CDU), Brandenburg-Westerera, sakalın (SPD). Bu, 23 seçim kazananının Federal'a ulaşamadığı anlamına gelir: olarak kazanılır. Melis Sekmen, sekiz kadın da dahil olmak üzere muzaffer seçim kazananlarından biridir. 2021'de Yeşiller Devlet Listesi aracılığıyla Bundestag'a taşındı, 2024'te CDU'ya geçti.
Rahatsızlık sadece başarısız kazananlar için geçerli değildir. BSW'nin ve FDP'nin Pempezime'ye parlamento temsili ile çok daha fazlası olurdu. Liste üyelerinin varlığı göz önüne alındığında “yetim seçmenlerin” kelimesi geçerli değildir. Bununla birlikte, bu seçim bölgelerinin dördünde, liste aracılığıyla başka hiçbir seçim bölgesi adayı Parlamentoya taşınmadı.
Böyle bir kalkan vuruşu tersine çevrilmelidir, çünkü seçim bölgelerini kazananlar parlamento temsiline hak kazanırlar. 1949'dan itibaren, seçim bölgesinde en fazla oy kullananların federallere taşındığı haklı olarak söylendi. Diğer her şey uygun değildir ve seçmenler için hiçbir şekilde iletilmez. 2024'teki Federal Anayasa Mahkemesi reformun anayasaya aykırı olduğunu düşünmüyordu, ancak yasal olarak mümkün olmayan her şey politik olarak mantıklı. Remedur yaratılmalıdır – bir kez ve herkes için.
Kuşkusuz “yumurta yatan yün süt ekmek” yoktur, ancak aşağıdaki reform teklifleri demokratik bir seçim sürecinin ilkelerini dikkate almaktadır. Şeffaflık sağlarlar, anlaşılabilir olmalarını sağlarlar, makul bir ses ve görev ataması yaparlar ve önceki koşulları dikkate alırlar. Seçim sürecinin 2023'ten önceki zayıflıkları (üstesinden gelmek ve tazminat zorunluluğunun üstesinden gelmek) mevcut olanın (parlamento yetkisi olmayan seçim kazananı) kadar iyi değildir.
- Alman Bundestag 598'den fazla milletvekiline ait olmamalıdır: Bu, 2002'den 2021'e kadar Parlamentonun hedef büyüklüğüne karşılık geldi ve yeterli. 2023 reformu federallerde bir azalma önerdi, ancak 598'den 630'a bir artış oldu.
- Oranların oranı ilkesi kalmalıdır: oylar ve görevler kapsamalı olmalıdır. Diğer her şey seçmenlere ulaşmaz. Sadece hükümet oluşumunu kolaylaştıran yüzde beş engel bir istisnadır.
- Seçim karı, parlamento görevinin kârını gerektirir: zafer zaferdir – göreceli çoğunluk yeterlidir. İlk sesin ağırlığı aksi takdirde daha fazla devalüasyon yaşar. İkinci ses genellikle ilk sese yol açar, çünkü adaylar çoğu seçmen tarafından bilinmemektedir.
- Seçimlerin sayısı önemli ölçüde azalabilir: 200 veya daha da iyisi, parti sisteminin güçlü parçalanması nedeniyle- 150'ye. Milletvekillerinin seçim bölgesi istisnalar dışında zaten mitlerin alanında.
- Seçim sürecinin temel yapısı Anayasa'ya aittir: Hükümet partileri asla basit bir çoğunluğa sahip özel bir seçim sistemi benimseme cazibesine yenilmemelidir. Önceki uygulama gerçekten partilerin şöhreti değildi.
- Seçim yasasında bir değişiklik olabildiğince çabuk uygulanabilir: Bu, Birlik ve SPD arasındaki önemli bir anlaşmazlık noktasının zaman içinde “temizlendiği” anlamına gelir – sadece cepheler reformu zorlamak için sertleşir.
Altı puan ağrılı oy hakları sorunlarının çözümüne katkıda bulunur. Ancak, bazı dezavantajlar vardır. Milletvekillerinin sadece üçte biri (200 seçim bölgesi görevi için) veya sadece dörtte biri (150 seçim bölgesi ile) doğrudan seçmen tarafından meşrulaştırılacaktır. Federal bir listenin tarafları kabul edilirse, 250 seçim bölgesi çıkıntılı görev riski olmadan (yüzde 41,8) korunmuştur. Şu anda, 630 milletvekilinden 276'sı doğrudan seçimlerle federallere geldi, yani yüzde 44.4. Birinin seçim bölgesi veya liste aracılığıyla yemek yemeğine taşınması, oradaki çalışmalarında önemli değil. Ancak, seçim adayları genellikle parti liderliğinin direktiflerine karşı daha fazla bağımsızlığa sahiptir.
Ve eğer devlet listelerinin daha büyük bir kapsamı varsa, yüksek parti organlarının etkisi gerçekten artmaktadır. İnternet çağında, genişlemelerine seçmenlerin eşlik ettiği seçim bölgelerinin sayısını azaltarak milletvekilleriyle ciddi temas kurabilir. 150 seçim bölgesi ile, doğrudan seçilen bir MP'ye ek olarak, dolaylı olarak seçilmiş üç parlamenter vardır. Siz de iletişim kişisiniz.
Sendika defalarca acil değişim ihtiyacı uyardığından ve koalisyon oluşumunda bir reformda ısrar ettiğinden, her şey olduğu gibi kalmamalıdır. SPD, her seçim kazananının Parlamentoya girişini kabul etmek zorunda kalacaktı, sendika seçim bölgelerindeki azalma. Her iki tarafta da iyi niyet talep görüyor. Sonuçta, taraflar için belirleyici olan orantılı ilkeye dokunulmaz.
2007'den 2009'a kadar Alman Siyaset Bilimi Derneği başkanı yazar, 1993-2014 yılları arasında TU Chemnitz'de siyaset bilimi öğretti.