Çoğu Alman hükümet başkanları, şansölyelerinden sonra Federal'ın bir üyesi olarak kaldı. Adenauer, Brandt veya Kohl da karizmalarını arka sıralarda tuttu. Olaf Scholz ise eskisinden daha göze çarpmayan görünüyor.
Bazen Olaf Scholz hala TV'de kısaca görülebilir. Daha sonra Federal'ın son sırasında oturuyor. Bir meslektaşıyla konuşurken gergin görünüyorsun. Daha çok acıma. Devlet ofisine kayıp olabilir, eskisinden daha göze çarpmaz görünüyor. Asla karizmatik değildi, ama şimdi aura tamamen gitti. Göz ardı edilmemek için, şimdi bir hasar. Bunu neden yapıyor? Neden hala büyük olduğu siteyi arıyor? Ve şimdi çok küçük mi?
Seleflerinden birkaçı da bunu yaptı. Ama bunlar farklı zamanlardı. CDU Konrad Adenauer nihayet 1963'te FDP'nin yardımıyla istifa etmek zorunda kaldığında, Federal Cumhuriyet'in ilk şansölyesi 1967'de ölümüne kadar aktif kaldı. Ve halefini Ludwig Erhard'a kötü bir ışık altında koyma fırsatı yoktu. Ama kaldı. Ve saygı duyuldu.
Kısa şansölyesinden sonra bu, 14 yıl boyunca devlet ofisi olmayan üye olan Erhard için de geçerliydi. Sadece 1974'te istifasından sonra 18 yıl boyunca hala federal olan Willy Brandt tarafından aşıldı. Ölümüne kadar. Kimse, içinde bir hasar görme fikrini bulamazdı. Az önce devam etti. Bu muhtemelen temsilcilerin faaliyeti için karardan daha az önemli olmamasıydı. Siyasi sürgünden dönen, demokrasinin en azından hükümete ve hükümetin parlamentosuna ihtiyacı olduğu konusunda canlı bir fikri vardı.
Yeşillerin parladığı iki parıltılı
Brandt ve Helmut Schmidt'ten sonra, eski federal şansölyenin yılları hızla daha kısa oldu. Helmut Kohl ve halefi Gerhard Schröder, hızlı vedanın yeni aşamasını siyasetten müjdeledi. Kohl seçiminden dört yıl sonra kaldı. Pempetya üyesi. Ve garip bir şekilde backbencher'ın görüntüsünü korudu.
Schröder, siyaseti seçtikten sonra derhal ve duygusallık olmadan ilk söyleyen oldu. Şansölye – ya da hiçbir şey. Halefi Angela Merkel daha sonra 2021'de ayak izlerine girdi. Açıkladığı gibi, şansölyesinden sonra hemen siyasi rüzgardan çıktı. Adenauer'ı hevesle almaya devam etmek. Halefinin eleştirisi daha çok bir granker gibi geliyor.
Siyaset öncelikle iktidar edinme ile ilgilidir. Yeşillerin parıldayan iki duruşu, çok özel, çok araştırma yoksun bir sonuç çekmiş gibi görünüyor. Güç olmadan siyaset daha az zordur. Personel için bir şey. Annalena Baerbock ve Robert Habeck, siyasete varoluşsal bir bağlılık oluşturdular. Sanki Berlin ve Almanya'da hiçbir şey yapılamayacağına inanıyorlardı. Sanki ülke ve partileri için yanıyorlardı. Ama şimdi ikisi de sadece kendilerini tozdan çıkarıyor. Kırık bir oyuncak gibi görevini uzaklaştırıyorsun. Güç yok. O zaman hayır. Eski federal cumhuriyetin geç çimlenmeye başlayan ilk kişide siyaset derhal tamamlandığını bulacak.
Bazen Olaf Scholz hala TV'de kısaca görülebilir. Daha sonra Federal'ın son sırasında oturuyor. Bir meslektaşıyla konuşurken gergin görünüyorsun. Daha çok acıma. Devlet ofisine kayıp olabilir, eskisinden daha göze çarpmaz görünüyor. Asla karizmatik değildi, ama şimdi aura tamamen gitti. Göz ardı edilmemek için, şimdi bir hasar. Bunu neden yapıyor? Neden hala büyük olduğu siteyi arıyor? Ve şimdi çok küçük mi?
Seleflerinden birkaçı da bunu yaptı. Ama bunlar farklı zamanlardı. CDU Konrad Adenauer nihayet 1963'te FDP'nin yardımıyla istifa etmek zorunda kaldığında, Federal Cumhuriyet'in ilk şansölyesi 1967'de ölümüne kadar aktif kaldı. Ve halefini Ludwig Erhard'a kötü bir ışık altında koyma fırsatı yoktu. Ama kaldı. Ve saygı duyuldu.
Kısa şansölyesinden sonra bu, 14 yıl boyunca devlet ofisi olmayan üye olan Erhard için de geçerliydi. Sadece 1974'te istifasından sonra 18 yıl boyunca hala federal olan Willy Brandt tarafından aşıldı. Ölümüne kadar. Kimse, içinde bir hasar görme fikrini bulamazdı. Az önce devam etti. Bu muhtemelen temsilcilerin faaliyeti için karardan daha az önemli olmamasıydı. Siyasi sürgünden dönen, demokrasinin en azından hükümete ve hükümetin parlamentosuna ihtiyacı olduğu konusunda canlı bir fikri vardı.
Yeşillerin parladığı iki parıltılı
Brandt ve Helmut Schmidt'ten sonra, eski federal şansölyenin yılları hızla daha kısa oldu. Helmut Kohl ve halefi Gerhard Schröder, hızlı vedanın yeni aşamasını siyasetten müjdeledi. Kohl seçiminden dört yıl sonra kaldı. Pempetya üyesi. Ve garip bir şekilde backbencher'ın görüntüsünü korudu.
Schröder, siyaseti seçtikten sonra derhal ve duygusallık olmadan ilk söyleyen oldu. Şansölye – ya da hiçbir şey. Halefi Angela Merkel daha sonra 2021'de ayak izlerine girdi. Açıkladığı gibi, şansölyesinden sonra hemen siyasi rüzgardan çıktı. Adenauer'ı hevesle almaya devam etmek. Halefinin eleştirisi daha çok bir granker gibi geliyor.
Siyaset öncelikle iktidar edinme ile ilgilidir. Yeşillerin parıldayan iki duruşu, çok özel, çok araştırma yoksun bir sonuç çekmiş gibi görünüyor. Güç olmadan siyaset daha az zordur. Personel için bir şey. Annalena Baerbock ve Robert Habeck, siyasete varoluşsal bir bağlılık oluşturdular. Sanki Berlin ve Almanya'da hiçbir şey yapılamayacağına inanıyorlardı. Sanki ülke ve partileri için yanıyorlardı. Ama şimdi ikisi de sadece kendilerini tozdan çıkarıyor. Kırık bir oyuncak gibi görevini uzaklaştırıyorsun. Güç yok. O zaman hayır. Eski federal cumhuriyetin geç çimlenmeye başlayan ilk kişide siyaset derhal tamamlandığını bulacak.